Εφόσον η αποτυχία του μεσοπρόθεσμου, αναφορικά με τις οικονομικές προβλέψεις, είναι βέβαιη, με μαθηματική ακρίβεια- όπως και αυτή του μνημονίου Ι-, είναι φανερό ότι η εφαρμοζόμενη πολιτική αποσκοπεί στην χρεοκοπία της χώρας. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι προβλέψεις του μνημονίου Ι, έκαναν λόγο για μείωση του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ.. Φυσικά η ίδια κυβέρνηση των δανειστών, έρχεται τώρα με το μεσοπρόθεσμο, να δηλώσει ότι από φέτος έως το 2015, το έλλειμμα θα φτάσει από το 9, 3 στο 8,1 του ΑΕΠ, δηλαδή από τα 21,01 στα 20,47 δις. ευρώ. Ταυτόχρονα οι αντίστοιχοι φόροι ανέρχονται στα 12 δις., οι περικοπές στα 8,5 δις και η συρρίκνωση του κράτους στα 7,8 δις.. Επιπλέον οι πρωτογενείς δαπάνες του κράτους θα παραμείνουν στο τέλος του μεσοπρόθεσμου στα 50,99 δις, ευρώ. Αναφορικά με το χρέος, θα βρίσκεται στα 351 δις. το 2015, δηλαδή στο 140% του ΑΕΠ. έναντι των 298 που ήταν το 2009 και 328 το 2010. Και ενώ το 2010 οι τόκοι στους δανειστές ανέρχονταν στα 13,22 δις., το 2015 θα αγγίξουν τα 23,4 δις.
Συνολικά, οι δανειστές, για την περίοδο 2011 έως 2015, θα εισπράξουν 97,8 δις, ενώ η επιβάρυνση των πολιτών και του δημοσίου, θα ανέλθει στα 28,3 δις.
Τα οικονομικά μεγέθη του μεσοπρόθεσμου, αποδεικνύουν ότι το 2015 η Ελλάδα θα βρίσκεται τυπικά στην ίδια δημοσιονομική κατάσταση, αλλά με του έλληνες απόλυτα χρεοκοπουμένους.
Εντούτοις, το μέγιστο διακύβευμα για την κυβέρνηση των δανειστών είναι η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας μέσω του «Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου». Στην πρώτη φάση, η εκποίηση περιουσίας που εκτιμάται στα 120 δις. ευρώ, θα βγει στο σφυρί με την τιμή των 50 δις. Φυσικά τα χρήματα από την εκποιημένη περιουσία, όπως προβλέπεται στον εφαρμοστικό νόμο, πηγαίνουν στους δανειστές. Εν ολίγοις, οι δανειστές όχι μόνο θα αγοράσουν μισοτιμής την περιουσία του δημοσίου, αλλά θα πληρώσουν την αγορά της με τα χρήματα που θα πάρουν από το ελληνικό δημόσιο, χωρίς να υπολογίζει κανείς τα κέρδη που θα προκύψουν από την τιτλοποίηση των εσόδων του δημοσίου και την μετοχοποίηση των οργανισμών και υπηρεσιών, στην πρωτογενή και δευτερογενή αγορά. Και φυσικά, αυτό είναι μόνο η αρχή. Προφανώς μετά την επίσημη χρεοκοπία του 2015, οι δανειστές θα κατασχέσουν κάθε δημόσιο και ιδιωτικό περιουσιακό στοιχείο, ολοκληρώνοντας το πρωτοφανές πλιάτσικο.
Ποιοι είναι οι στόχοι της κυβέρνησης των δανειστών, αν λάβει κανείς υπόψη και το ευρωπαϊκό πλαίσιο;
Πρώτα, η εξυπηρέτηση των δανειστών. Δεύτερον, η φτωχοποίηση και αρπαγή του πλούτου των πολιτών. Τρίτον, η αρπαγή του δημόσιου πλούτου από την ευρωπαϊκή ελίτ των τραπεζιτών και των επιχειρηματιών. Τέταρτον, να κερδηθεί χρόνος ώστε η ΕΚΤ να αγοράσει τα ελληνικά ομόλογα και να μειώσει τους κινδύνους αναφορικά με ένα πιστωτικό γεγονός. Πέμπτον, να δοθεί χρόνος στην ευρωπαϊκή ελίτ, ώστε να διαμορφωθεί μια ευρωπαϊκή πολιτική για την διάσωση του ευρώ. Έκτον, να δοθεί χρόνος στην ντόπια οικονομική ελίτ να ανασυνταχθεί είτε με μεταφορά κεφαλαίων στο εξωτερικό, είτε με επενδύσεις στα φιλέτα του δημοσίου.
Πέρα από τα οικονομικά μεγέθη, αυτό που επιδιώκει η κυβέρνηση των δανειστών είναι η ολοκληρωτική παράδοση τα χώρας στην ευρωπαϊκή και αμερικανική ελίτ του χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Η μεταμόρφωσή της σε προτεκτοράτο των δανειστών και η βιοπολιτική αναμόρφωση του λαού.
Αίφνης, το Υπουργείο Διάλυσης της Παιδείας επιχειρεί την ολοσχερή ανατροπή του εκπαιδευτικού συστήματος και την μετατροπή του σε χώρο δραστηριότητας ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αντίστοιχα, το Υπουργείο Διάλυσης της Υγείας συρρικνώνει και ιδιωτικοποιεί την υγεία, το Υπουργείο Υποβάθμισης της Εργασίας θεσμοποιεί την έλλειψη εργατικών δικαιωμάτων, το Υπουργείο Καταστολής του Πολίτη σχεδιάζει την γενικευμένη καταστολή κτλ.
Η κυβέρνηση των δανειστών, ως κοινοβουλευτική χούντα που δρομολογεί την εθνική υποτέλεια στα συμφέροντα των διεθνών τραπεζιτών, χωρίς ίχνος λαϊκής νομιμοποίησης, λεηλατεί την χώρα και προσβάλλει βάναυσα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πριν ολοκληρωθεί η ανθρωπιστική, οικονομική, πολιτισμική και περιβαλλοντική καταστροφή της χώρας, θα πρέπει να ανατραπεί η κυβέρνηση των δανειστών. Το σχέδιο διάλυσης της χώρας, που διαφαίνεται από τα μνημόνια και μεσοπρόθεσμα προγράμματα, επιτρέπει την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αφού είναι προφανές ότι οι δανειστές και τα όργανά τους επιδίδονται σε εγκλήματα κατά δικαιωμάτων του λαού και της χώρας, όπως πολύ σωστά υποννόησε ο Lumina!
