Η ταυτότις μας είναι ενεργειακή και λόγω της φύσεώς μας επικεντρώνεται στο δεύτερο επίπεδο αραίωσης της ύλης. Εξηγούμαι.
Η οθόνη, το πληκτρολόγιο, το γραφείο, η καρέκλα, ο τοίχος που έχετε δίπλα και απέναντί σας αποτελούν στοιχεία τα οποία εσείς λογικά δεν βλέπετε. Η δυνατότητα αναγνώρισής τους έγκειται στην ύπαρξη ενός τρίτου στοιχείου που μεσολαβεί ανάμεσα στο αντικείμενο και στο οπτικό νεύρο: το φωτόνιο. Το μέγεθος του σωματιδίου αυτού είναι κατά κράτος μεγαλύτερο από τις αποστάσεις μεταξύ των μορίων των προαναφερθέντων αντικειμένων με αποτέλεσμα ν' αντανακλάται και σε άλλες περιπτώσεις να διαθλάται, φθάνοντας στη κόρη του ματιού μας, διεγείροντας το οπτικό νεύρο. Κατ' αυτό τον τρόπο σχηματίζεται τ' ολογραμματικό είδωλό του, το οποίο με τη σειρά του μας επιτρέπει να "βλέπουμε". Αυτό αποτελεί και το πεδίο του πρώτου επιπέδου της πύκνωσης της ύλης.
Τι γίνεται ωστόσο εάν κάποιο αντικείμενο έχει τις αποστάσεις των μορίων του σε μεγαλύτερη απόσταση από το μέγεθος του φωτονίου; Οι πιθανότητες είναι τρεις.
1. Να περάσει το φωτόνιο ανάμεσα στα μόρια του αντικειμένου (συνήθες),
2. Να υπάρξει πλάγια κρούση του φωτονίου με κάποιο μόριο (σπάνιο-διάθλαση),
3. Να υπάρξει μετωπική κρούση του φωτονίου με κάποιο μόριο (εξαιρετικά σπάνιο-αντανάκλαση)
Το συγκεκριμένο αντικείμενο καθίσταται πλέον αόρατο μιας και δεν υπάρχει ικανοποιητική δέσμη φωτονίων, η οποία να μας δώσει με ακρίβεια αρκετή πληροφορία προς το σχηματισμό του αντίστοιχου ολογραμματικού ειδώλου. Εκεί πλέον ομιλούμε για το δεύτερο επίπεδο αραίωσης της ύλης.
Θα μπορούσε κάτι να γίνει αόρατο με μετάβαση από το ένα επίπεδο στο άλλο; Θεωρητικά τη στιγμή που οι αποστάσεις μεταξύ των μορίων αυξηθούν τόσο ώστε ο συνολικός όγκος ν' αυξηθεί κατά 10 εις την έκτη δύναμη, τότε υπάρχει η μετάβαση. Πολλοί έχουν σκεφτεί στο παρελθόν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη μέθοδο για να γίνουν αόρατοι ή να τηλεμεταφερθούν.
Εκεί έγκειται ένα μεγάλο πρόβλημα.
Η αύξηση των αποστάσεων των μορίων συμπεριλαμβάνει τη μείωση των απαιτούμενων ατομικών ελκτικών δυνάμεων. Αυτό κατά βάση μεταφράζεται σε έκλυση ενέργειας, όχι σταδιακή, αλλά απότομη. Η αποφόρτιση των μορίων και άρα των ατόμων που τ' απαρτίζουν πέραν της σημαντικής έκλυσης ενέργειας που συχνά έχει παρομοιασθεί με πυρηνική έκρηξη, αλλάζει τη δομή και την ισορροπία πρωτονίων-ηλεκτρονίων. Αντιλαμβάνεσθε λοιπόν τι θα σήμαινε κάτι τέτοιο για το γενετικό σας κώδικα. Ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που το πείραμα της Φιλαδέλφειας με το πλοίο Eldrige απέτυχε στην εφαρμογή του.
Το δεύτερο επίπεδο συνήθως δεν το βλέπουμε παρά μόνον υπό ειδικές συνθήκες. Ο αέρας και το ηλεκτρικό ρεύμα ανήκουν στο συγκεκριμένο χώρο. Στην περίπτωση του αέρα, η θερμότητα αυξάνει τις εντροπικές κινήσεις των μορίων του, με αποτέλεσμα οι πλάγιες συγκρούσεις με τα φωτόνια να γίνονται πιο συχνές. Αυτό δημιουργεί την οφθαλμαπάτη που βλέπετε στο βάθος του δρόμου όταν οδηγείτε κατά τη διάρκεια ενός καυτόυ καλοκαιριού.
Ένας δεύτερος τρόπος να δει κάποιος πιο "καθαρά" το δεύτερο επίπεδο αραίωσης της ύλης είναι μέσω φασματογράφου νετρίνων. Εκεί θ' αντικρύσει και σχηματικά την ενέργεια που σχηματίζεται γύρω του, την αύρα. Αυτό που πολλοί αναφέρουν ως ψυχή.
Οι πρόγονοί μας πίστευαν ότι το στέρνο είναι η πηγή των συναισθημάτων μας. Και είχαν δίκιο γιατί εκεί βρίσκεται η βάση της ψυχής, η πηγή της ενέργειάς μας. Μία ευαίσθητη και πανίσχυρη οντότητα άρρηκτα συνδεδεμένη με το νόα, ή αλλιώς το κέντρο μνήμης και ελέγχου. Το κέντρο της λογικής.
Αυτή η διαδικότητα λοιπόν, Διός-Ήρας, νους-ζωή είναι η ενεργειακή μας ταυτότητα. Εξελίξιμη και αθάνατη έως ότου διαπράξει εγκλήματα ενάντια στο Συμπαντικό Οργανισμό, οπότε και τιμωρείται με κάθοδο σε ανθήλιο, ήτοι τη μαύρη τρύπα όπου και η ενέργειά της διασπάται, φέροντας έναν "φυσικό" θάνατο.
Το σώμα δεν είναι τίποτε παραπάνω από ένα αυτοκίνητο, το οποίο οδηγείται από αυτό που πολλοί ονομάζουν ψυχή. Ο άνθρωπος δεν είναι το κουκούλι. Είναι ο οδηγός. Εξ ου και το άνω θωρών. Ο προερχόμενος και ο καταλήγων άνωθεν.
Οι "αστρικές προβολές" ή τα λεγόμενα "αστρικά ταξίδια" δεν αποτελούν τίποτε παραπάνω από τη προσωρινή αποχώρηση του νόα από το σώμα και το ταξίδι του προς αναζήτηση γνώσεως, εικόνων κι εμπειριών. Η βάση, η ενέργεια του στέρνου, η ψυχή, πάντα παραμένει πίσω. Εάν για κάποιο λόγο υπερβολικής απομάκρυνσης του νόα ή αιχμαλώτισής του συντελέσει στην αποκόλλησή της από το σώμα, τότε ο οργανισμός πέφτει σε κώμα ή σε ζωντανό θάνατο.
Ειδικά οι καιροί μας είναι απαγορευτικοί για τέτοια εγχειρήματα, διότι η Γαία βρίσκεται υπό ένα πλέγμα κατοχής -προς το παρόν- και τέτοιες ενέργειες μπορούν ν' αποβούν μοιραίες. Εκτός εάν ο "ταξιδιώτης" είναι "επίορκος". Η συγκεκριμένη έννοια θ' αναλυθεί σε μελλοντικό άρθρο.
Στον κόσμο μας, τρία είναι τα ήδη των ψυχών ή ενεργειακών οντοτήτων. Οι νεο-αφιχθέντες, οι αναζητούντες εξιλέωση και οι έχοντες αποστολή. Οι απαντήσεις βρισκονται μέσα στον καθέναν ατομικά και μόνον. Η αναζήτηση οδηγού ή μέντορα επάνω στο συγκεκριμένο θέμα είναι ανοησία και εν τέλει αυτοκτονία.
Οι άνω θωρούντες / άνθρωποι είναι ισχυρά όντα που έχουν ξεχάσει την ταυτότητά τους. Γι' αυτό κι εμφανίζονται αδύναμοι. Και στην εποχή της Νεμέσεως και της Αδράστειας, όσοι "εργάστηκαν" προς ζημία του Συμπαντικού Οργανισμού θα τελειώσουν εδώ. Μένουν μήνες για την εξιλέωσή των, αν όχι μέρες. Σε περίπτωση αποτυχίας τους, θα βιώσουν κάτι στο οποίο δε θ' αναφερθούμε την παρούσα στιγμή. Δε θα είναι ούτε απλός θάνατος ούτε κόλαση. Γιατί η κόλαση είναι ήδη η Γαία, και θεωρείται ξενιστί ώς RnR (Rest & Relaxation) σε σχέση με ότι θα επακολουθήσει.
Άπαντα είναι θέμα επιλογής.
(Οι πληροφορίες των άνωθεν συλλέγησαν από αναφορές της Ο.Ε.Α., εκτεταμένη έρευνα σε θέματα πειραματικής τεχνολογίας και κείμενα αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων, κατά κύριο λόγο Αριστοτέλη κι έπειτα Πλάτωνα. Παραλλαγές των μηνυμάτων του άρθρου χρησιμοποιούνται και ως εξηγήσεις για την ταυτότητα της ψυχής και από άλλους αρχαίους πολιτισμούς.)
-Αδράστεια
